Speedy Volita bruine merrie geboren in 1972 van Speedy Count 1.13,8 (v. Speedster u. Countess Song) uit Lady Brookwood 1.15,9 (v. Darnley u. Volva) Fokker: Pasquale DeMarco te Illinois, USA

"de Ballerina van Meyn"

Wondermerrie
De Zaankanter Piet Meyn was fabrikant van machines voor pluimvee-slachtbedrijven en met een deel van de winst kocht hij een aantal uitstekende Franse en Amerikaanse harddravers, op advies van trainer Jan de Leeuw. Eén van die aankopen was de toen driejarige merrie Speedy Volita, die in de USA al had laten zien over extreme snelheid te beschikken. Ze had daar 8 van haar 13 koersen gewonnen, maar sprong ook wel eens in galop en was dan niet meer op andere gedachten te brengen. In Nederland ging dat in het begin al net zo: of ze sprong, of ze won. Meestal bleef haar pikeur daarom bij de start enkele tientallen meters achter, waarna ze geleidelijk naar voren ging, in de laatste ronde het hele veld voorbij vloog en vaak met grote voorsprong wist te winnen. Het was gewoon een wondermerrie.

Speedy wint voor Kees Verkerk (rechts) op Duindigt.

Ballerina
De bruine merrie had een geweldige souplesse en draafde als een ballerina over de baan. Ze kon geweldig accelereren en haar snelheid was ongeëvenaard. Zo te zien kostte het haar totaal geen moeite. Het was een lust voor het oog om Speedy Volita te zien harddraven.

Speedy Volita (links) wint in 1979 met trainer/pikeur
Gerard Gommans voor de derde keer op rij
het Kampioenschap van Nederland,
deze keer voor Manza Buitenzorg met Jan Wagenaar.

Aankomst in dezelfde koers, even voorbij de finish.
Manza Buitenzorg kwam nog aardig terug,
maar was toch geklopt.

"Run, run....."
Om de roem van de merrie nog meer glans te geven had Meyn een lied laten componeren met de titel "Run, run, Speedy Volita", dat werd gezongen door John Ascot. Dikwijls schalde dit lied over de drafbaan als Speedy weer eens gewonnen had.

Speedy staat hier met John van Katwijk,
die onder de artiestennaam John Ascot
het liedje "Run, run, Speedy Volita ..." op de plaat zette.

Gigantisch
Speedy Volita heeft veel koersen gewonnen. Als ze over de grens ging was het meestal naar Duitsland. Daar won ze o.a. de Grote Prijs van Mönchengladbach. In Nederland werd ze drie jaar achter elkaar Kampioen van Nederland, ondanks starthandicaps van soms wel 80 m. De Grote Prijs van Nederland in Groningen won ze zelfs vier keer. Maar haar belangrijkste overwinning behaalde Speedy in de Prijs der Giganten van 1976 en ze werd toen met haar km-tijd van 1.14,7 de snelste vierjarige van Europa.

Speedy wint de belangrijkste koers uit haar carrière,
de Prijs der Giganten 1976 in Hilversum,
en loopt een Europees record voor vierjarigen.
Tweede en derde worden de Franse paarden Dauga en Clissa.

Speedy sleurt aan de kop op een Duitse drafbaan.
Het paard met het gele borstriem is de latere
winnaar Pershing.

Keiharde snelheidskoningin
Als achtjarige won Speedy nog 27 van haar 31 koersen. Ze was nog lang niet versleten. Omdat negenjarige merries in Europa niet meer startgerechtigd waren, werd Speedy Volita, voordat ze in het voorjaar van 1981 zou worden gedekt, nog gedurende enkele maanden in de USA getraind. Ze liep daar nog in 6 zogenaamde Free-for-all koersen, waarvan ze er 4 wist te winnen. In één van die koersen verbeterde zij het wereldrecord voor oudere merries . Ze ging gezond de fokkerij in en was ook daarin succesvol.

Een mooie actiefoto met op de sulky Stef van Dooyeweerd,
die de merrie in haar laatste Nederlandse koersjaar trainde.

Miljonaire met 118 zeges
Speedy liep in haar carrière 183 koersen, waarvan ze er niet minder dan 118 wist te winnen. Alleen Quicksilver S won er meer. Haar winsom van ruim 1,1 miljoen is hoger dan die van Yellowa en Action Skoatter. Het publiek was stapelgek op haar en vier keer werd ze verkozen tot Paard van het Jaar.

De ballerina poseert thuis