Fokkersoog: Varenne, il Capitano

 

(eerder gepubliceerd in de Breeders Special van het blad "draf&rensport" nr. 11 van 2017, auteur Geert Koops)


Titel: Varenne is en blijft 'Il Capitano'

Varenne  is onderdeel van het Fokkersoog-drieluik in deze Breeders Special over de drie beste vaderpaarden van dit moment. Hij hoort daar zeker bij. Als het gaat om koersprestaties, dan was hij volgens velen de beste ooit. Als vaderpaard wordt hij ook hoog ingeschat en dat blijkt uit de statistieken. Hij is al 6 jaar achtereen kampioen in Italië.

Carrière
De koerscarrière van Varenne is fenomenaal. Het beste paard ooit, als je het mij vraagt. “Il Capitano" debuteerde als driejarige, veroverde de drafsportwereld, was onklopbaar, maar moest in zijn laatste koers helaas afscheid nemen met een dissonant. Hij werd toen in de Trot Mondial in Canada geklopt door Fan Idole en tot overmaat van ramp werd hij na afloop ook nog uitgeschakeld wegens het aan de verkeerde kant passeren van 4 paaltjes in de laatste bocht. Dat was het enige smetje op zijn carrière. Hij trof als driejarige in Viking Kronos een ander fenomeen, maar hij bewees dat hij toch echt de leider van zijn jaargang was. Hij won acht koersen uit twaalf starts en liep zijn record van 1.12,6 in de Orsi Mangelli. Met een seizoensverdienste van € 521.760 ging hij op rust. Als vierjarige bleef hij in veertien starts ongeslagen. Hij was in voorbereiding op zijn eerste Prix d’Amérique waarin hij derde werd achter Général du Pommeau. Dat was het begin van zijn wereldtour en heel Italië volgde hem van nabij. Hij werd ongekend populair. De superhengst ging naar Zweden, Frankrijk, Duitsland, Finland, Amerika en Canada. Won onder andere de Elitloppet (2001, 2002), Prix d’Amerique (2001, 2002), GP della Lotteria (2000, 2001, 2002), Coupe Du Monde de Trot (2000, 2002), Jubileumspokalen (2002), St Mikkeli Ajo in een wereldrecord op 1.000 meter baan, 1.09,3 (2002), Breeders Crown U.S.A. (2001) en de Montreal Trot Mondial (2001). Hij werd verkozen tot paard van het jaar in Italië (2000, 2001, 2002), Frankrijk (2001, 2002) en Amerika (2001). Varenne sloot zijn carrière af met een (wereld)record van 1.09,1 (dat een jaar later door Victory Tilly zou worden verbeterd) en een winsom van € 5.793.058, waarmee hij de meest winnende draver ooit werd.

Boven: Varenne wint de Prix d'Amérique 2002, voor Général du Pommeau en Insert Gédé.
Hij won deze koers ook in 2001.

Boven: Varenne wint de Prix d'Amérique 2002.

Boven: Varenne en zijn pikeur Giampaolo Minucci poseren.

 

Vader Waikiki Beach
Waikiki Beach is in 1984 geboren in Amerika. Hij is een zoon van Hambletonian winnaar Speedy Somolli. Hij won als tweejarige de American National op Balmoral Park en de Matron Stakes Final op Dover Downs. Waikiki Beach had de pech dat de leider van zijn jaargang Mack Lobell was. Die won in 1987 de Hambletonian terwijl Waikiki Beach na een kilometer naast de kampioen wegsprong.  Hij werd dat jaar nog tweede in de serie en derde in de finale van de Kentucky Futurity op The Red Mile. Hij won in totaal $ 344.004. De invloed van Waikiki Beach op de Italiaanse fokkerij is enorm. Naast Varenne is hij ook vader van Brandy Dei Fiori (1.12,6 - € 1.029.200), Alesi OM (1.10,2 - € 977.057 ), Echo’ Dei Veltri (1.12,3 - € 689.666), Urmo (1.12,5 - € 591.734) en Zidane OM (1.12,4 - € 476.029). Zijn twee Derbywinnaars in Italië zijn Varenne (1998) en Echo' Dei Veltri (2004). Zijn tien jaar jongere broer Armbro Pompei heeft nog in Nederland ter dekking gestaan bij Cees Siersema.

Moeder Ialmaz
Ialmaz was een redelijk koerspaard met een winsom van € 61.789. In de fokkerij bracht ze 8 hengsten (waarvan er zes hebben gewonnen) en geen merries. Helaas is er dus geen zusje van Varenne, waarmee kon worden doorgefokt. Hierdoor stopt deze tak van de moederlijn, maar via Varenne wordt het bloed van Ialmaz over de hele wereld verspreid.

Père-de-mère
Vader van de moeder van Varenne is Zebu, een zoon van fokfenomeen Sharif di Jesolo. De Italiaanse hengst won de GP Città di Torino (1981), de Città di Padova (1981) en werd in dat jaar ook tweede in de GP Tino Triossi. Een jaar later liep in op Roosevelt Racetrack in de International Trot. Ondanks een startfout werd hij dankzij een parcours binnendoor tweede achter een ongenaakbare Idéal du Gazeau. Zijn koerscarrière zat erop en hij vervolgde zijn loopbaan als dekhengst. Hij dekte vanaf 1983 tot en met 1997. Zijn eerste jaar bestond uit zeven nakomelingen waarvan vijf met succes zijn gestart. Gorez was met een record van 1.15,7 en een winsom van € 188.197 gelijk een voltreffer. Hij heeft 1079 nakomelingen gebracht waaronder Piacere OM (1.14,6 - € 572.032), Alifante Gim (1.13,4 - € 431.089), Uricez (1.13,5 - € 255.502) en Scorfano (1.14,6 - € 462.755).
Zijn dochters doen het goed in de fokkerij. Varenne is vanzelfsprekend het beste kleinkind, maar ook Orsia (1.10,6 - € 706.852) heeft zich op de baan enorm bewezen. Daaronder een brede groep van goede prestatiepaarden met de tweejarige Vitruvio ( 1.13,4 - € 25.254) als recent en meest opvallende.

Moederlijn
Varenne komt uit een Amerikaanse moederlijn, die begint met Abbess, dochter van een volbloedhengst. Dit is een wijdverbreide moederlijn. Een gerommeerde merrie uit de lijn is Evensong, de moeder van Hit Song, Volo Song en Victory Song. Haar dochter Scotch Song werd moeder van Hambo-winnaar Lusty Song. Uit haar nafok komen, naast Varenne, Market Share, Mint di Jesolo en Kadett CD. De 4e moeder van Varenne, Spry Hanover was een goede fokmerrie, die 21 producten bracht, waarvan er 10 in de baan zijn gekomen met als beste de dekhengsten Quick Pay, Record Bowl, Sven Hanover en Spitfire Hanover. De 3e moeder van Varenne is de naar Italië geëxporteerde Spree Hanover. Zij fokte teleurstellend, zie de tabel, maar haar nafok is uitstekend met Varenne als superster. Haar dochter Baree bracht negen producten waarvan er zes de baan hebben gehaald. Het eerste product van Baree is Giocaz (1.17,2 - € 41.585), die uitstekend heeft gefokt. Zij werd moeder van Uiz (1.14,9 -  € 100.216) en grootmoeder van Diorz (1.12,1- € 248.569), Folie d’Amour (1.13,5 - €198.360), Florian MB (1.12,1 - €160.728), Ecume Des Jours (1.12,6 - €150.263), Flaca (1.13,8 - €150.089) en Navaya De Gloria (1.13,1 - €119.519). Giocaz  is een volle zus van Ialmaz en ze is ook nog overgroot moeder van Rue du Bac (1.10,1 - € 255.744). De stamboom bekijkend zien we dat Varenne is ingeteeld op Speedy Crown (3 + 3) en linebred op Star’s Pride (4 + 4).
 
Exterieur en draf
Varenne is een goed geproportioneerde hengst met een expressief hoofd. Hij heeft een stokmaat van 1,65 meter, heeft een goed front en een flinke schoft. Varenne was in de koers een toonbeeld van trouw. Fouten kende hij niet en hij had een economische draf. Ondanks een kleine afwijking aan het rechter achterbeen, heeft hij verder vrij hard beenwerk. Het heeft hem in zijn carrière nooit in de weg gezeten. Zijn voormalige eigenaar, die hem na zijn eerste koers verkocht, zal daar nog wel eens aan gedacht hebben. In de beginperiode van zijn dekcarrière zou Varenne het EVA-virus (Equine Virale Arteritis, zie ook http://www.wur.nl/nl/show/Equine-Viral-Arteritis.htm) hebben opgelopen. Daarom heeft hij ook geen nakomelingen in Amerika, want daar staat men de import van EAV besmet diepvriessperma niet toe. Opvallend is echter dat testen hierop in Zweden een negatieve uitslag gaven. Het is verder ook geen issue bij de fokkers. Varenne staat nu bij Allevamento il Grifone (van de Grif-paarden) in Italie. Hij heeft een tijdje de Zweedse markt bediend en stond twee seizoenen op de Menhammar Stutteri. Die hebben veelvuldig gebruik gemaakt van de hengst als kwaliteitsinjectie van hun eigen merriebestand. Toen de Zweedse belangstelling afnam ging Varenne terug naar Italië.

Eigenschappen
De belangrijkste eigenschap van Varenne is zijn karakter. De hengst had een enorme vechtlust om te winnen. Hij had het liefst een paard aan de binnenkant en knokte door tot aan de finish. Hij had een enorm loopvermogen en liet dat zien over alle afstanden. In de koers was het een vechtmachine die tot het uiterste ging om te winnen. Een grote fokker omschreef dat recent treffend over het optreden van Varenne in de Jubileumspokalen waarin hij Scarlett Knight op de knieën kreeg. ,,Hij kraakte in de laatste bocht maar hij herpakte zich knap en won op karakter.” Buiten de baan was het de rust zelve. Hij wordt nog regelmatig geshowd bij grote koersdagen en ondergaat alle aandacht rustig. Zijn karaktereigenschappen zie je terug bij zijn nakomelingen. Varenne brengt paarden die gemakkelijk in de omgang zijn. De merries van Varenne hebben het nodige temperament maar tonen ook hun capaciteiten. In het begin hebben de producten misschien wat gewicht nodig maar dat wordt al snel minder. Het zijn veelal natuur harddravers.

Tarieven
De tarieven voor Varenne zijn wisselend in Europa en onderhandelbaar. Via de Flevofarm bedraagt het dekgeld € 1.000 en het veulengeld € 8.000 en dat ligt op hetzelfde niveau als bijv. Love You.

Jaarlingprijzen
De nakomelingen van Varenne zijn populair. De prijzen zijn doorgaans hoog waarbij de moeder dan weer bepalend is voor welk bedrag het jaarling wordt afgeslagen. Een gemiddelde bepalen is lastig maar een grove schatting laat zien dat een jaarling van Varenne al snel vijftien duizend euro opbrengt.

Gekwalificeerden
Van de 120 tweejarigen is in 2016 ongeveer 57 % gestart. Bij de driejarigen lag dat op 79% en bij de vierjarigen op 66 procent. Varenne brengt niet extreem vroege paarden, maar wel veel starters. Van zijn eerste 6 jaargangen in Italië is ca. 75% in de baan gekomen. De statistieken zijn vanaf 2002 en van Varenne vanaf 2006 te vinden via www.gaet.it.


Producten
In de breedte brengt Varenne fantastische paarden, maar ook echt Europese toppers. Er blijkt dat hij vooral ook goede dochters brengt. Een korte opsomming (m = merrie) vanaf de hoogste winsommen:
- Lisa America (m, 1.10,1 - €1.445.676), won onder andere de GP d’Europa, Oslo Grand Prix, Sundsvall Open Trot, Åby Stora Pris, etc
- Pascia’ Lest (1.09,9 - € 1.434.624), won onder andere de Derby en de GP Allevatori 
- Lana Del Rio (m, 1.09,1 - € 1.291.557), won onder andere de Derby  en de GP Nazionale  
- Napoleon Bar (1.10,1 - € 1.068.443), won onder andere de GP Gaetano Turilli
- Princess Grif  (m, 1.11,3 - € 933.917), won onder andere de GP Tino Triossi, GP d’Europa,  
- Lie Detector (m, 1.11,5 - SEK.5.264.871), won onder andere de Drottning Silvias Pokal, StoChampionatet
- Lord Capar  (1.10,8 - SEK 4.861.810), won onder andere het Gran Criterium en de Ulf Thoresens Minneløp
- Rokkakudo  (1.12,0 - SEK 4.752.050), won Zweeds Kriterium 2013
- Olona OK (m, 1.11,0 - € 506.119), won onder andere de Derby
- Arazi Boko (1.10,5 - SEK 4.321.689) recent winnaar op Vincennes
- Nadir Kronos (1.12,0 - SEK.4.014.876), won onder andere de Derby
- Impeto Grif  (1.12,1 - € 401.000), 2e in de Derby
- Royal Fighter (1.09,7 - SEK 2.871.730) seriewinnaar Elitloppet
- Claes Boko (1.11,8 - SEK 2.355.500) winnaar finale Bronsdivisionen, finale Silverdivisionen
- Twister Bi (1.09,5 – SEK 1.965.551) recent winnaar op Vincennes

Als Père-de-mère
Varenne-merries doen het goed in de fokkerij. Het meest spectaculaire voorbeeld is Mission Breef, dochter van Muscle Hill uit de Varenne-merrie Southwind Serena. Zij bracht het tot een record van 1.08,7 en een winsom van ruim anderhalf miljoen dollar. In Italië zijn de tweejarige Vampire Dany (1.13,7 - € 110.322) en de driejarige Ubertino Grif 1.12,8 - € 109.949) twee goede producten uit een Varenne-merrie. Ik ben dan ook benieuwd naar de ontwikkeling van Il Capo dei Capi, een zoon van Muscle Hill uit de Varenne-merrie Revolution Bi.

Nederland
Er zijn tot nu toe slechts 8 producten van Varenne in het NL-Stamboek gezet, waarvan tot nu toe Youngvarenneden (ca. € 30.000) de beste is. Toch is ‘Il Capitano’ de laatste jaren bij enkele Nederlandse fokkers in trek. Het is immers een bewezen hengst. Boko Stables en Stal Schermer hebben elk jaar wel enkele nakomelingen van de Italiaan. Gelet op de kosten van dek- en veulengeld ten opzichte van de Nederlandse markt is die keuze misschien wel wat duur, maar dan heb je wel een Varenne….en die is uniek.

(einde Fokkersoog)

Boven: Varenne met zijn vroegere succestrainer Juri Torja.

Boven: Varenne in Zweden, bij Menhammar, waar hij enkele jaren ter dekking heeft gestaan.

Paard van de Eeuw
Het paard van de 21-ste eeuw. Deze eeuw is nog niet zo ver gevorderd, maar er stond bij het begin meteen een superpaard op: de Italiaanse hengst Varenne. Gefokt door de bekende Franse fokker/trainer Jean-Pierre Dubois.
De bruine geweldenaar won overal in Europa en in de USA, verbrak wereld- en baanrecords bij de vleet en werd de meest winnende draver allertijden: hij won meer dan de merrie Moni Maker.
Hij won o.a. tweemaal de Prix d'Amérique en de Elitloppet.
In Italië was Varenne populairder dan de meeste voetballers en hij wordt daar "Il Capitano" (de kapitein) genoemd.

Hieronder een verhaal over zijn leven en zijn dramatische afscheidskoers.

Mijn naam is Varenne..
Opgetekend door Benoit Fabrega (vertaald door Martin de Waal)

Ik ben zeven jaar geleden geboren in Frankrijk, maar het is eigenlijk in Italië waar ik als kampioen leef. Ik was 18 maanden oud toen ik werd geadopteerd door Enzo Giordano, een advocaat uit Napels. Ik denk dat hij aardig tevreden kan zijn met zijn investering: vandaag de dag ben ik zo'n slordige 10 miljoen U.S. dollars waard! Maar liefst zestien mensen staan dagelijks tot mijn beschikking en volgen mij wereldwijd als een schaduw. Zo is er mijn persoonlijke trainer (Jori Turja), mijn groom (Lina Rastas, een heuse moeder voor me), mijn masseur, mijn twee hoefsmeden, mijn psycholoog, mijn diëtist, mijn sponsor en mijn publiciteitsmedewerker. Er zijn zo van die dagen dat ik mij echt een lichtbruine formule-1 raceauto voel.

Het begon allemaal in 1998, toen ik aan mijn eerste koersseizoen begon. Ondanks mijn prille leeftijd (nauwelijks drie jaar oud) won ik alle zes koersen waar ze me voor inschreven. Sommige mensen zagen het als beginnersgeluk, maar er waren er ook die in mij begonnen te geloven en een potentiële kampioen zagen. Zo ook SNAI (Italiaanse totalisator), die mij voor de helft aankocht. Ze hebben me trouwens nooit verteld of het nou de voor- of de achterkant was, maar vanaf dat moment had ik dus twee eigenaren en lag de wereld voor me open..
Toen ik eenmaal vijf jaar was, begon ik met de grote jongens mee te doen. Dat jaar waren mijn prestaties (ondanks winst in de Gran Premio della Lotteria, de belangrijkste koers in Italië) nogal wisselend. Maar het volgend jaar, 2001, kwam ik pas goed tot mijn recht en voldeed ik helemaal aan de hoge verwachtingen van mijn achterban en won ik alle topkoersen: de Prix d'Amerique in Parijs, de Elitlopp in Zweden, de Gran Premio della Lotteria, de Trot Mondial in Montreal en de Breeders Crown in New Jersey. In die laatste koers brak ik zelfs het wereldrecord en bracht het op 1.09,0. Toen ik eenmaal terug was in Italië was ik een heuse ster en mijn leven zou nooit meer hetzelfde zijn. Ik werd getrakteerd op een grote zegetocht door de straten van Rome en getoond aan 80.000 man in het Olympisch stadion. Een website en een lied werden ter ere van mij gemaakt en mijn naam verscheen op petjes en T-shirts.. Ik was een ster!!

Het leidde mijn aandacht allerminst af van het werk, want in 2002 won ik alle koersen waar ik aan deelnam. Tot zover althans. Laten we hopen dat de Trot Mondial in Montreal (op 28 september 2002) geen uitzondering zal zijn, want deze koers heeft een speciale betekenis voor me. Net als mega-ster Moni Maker in 2000, ben ik van plan om in Montreal mijn afscheidskoers te lopen. "Waarom zo vroeg al?", zult u zich misschien afvragen. Omdat ik nog steeds op mijn top ben. Ik ben met zo'n slordige 6.000.000 Euro (op dit moment) recordhouder qua winsom, ik ben ongeslagen in meer dan een jaar tijd, dus wat heb ik nog te bewijzen op de koersbaan? Nee, het is nu de hoogste tijd om te vertrekken en te beginnen aan een nieuwe carrière.. voortplanting!! Hierdoor zal de Trot Mondial 2002 een bijzondere happening worden. Voor het Montrealse publiek, voor mijn fans over de hele wereld, voor mijn eigenaren, mijn sponsors.. en voor mijn tegenstanders, want deze 2200 meter-proef is voor hen de laatste kans om tegen me uit te komen en me misschien wel klop te geven. Mijn grootste opponent is Fan Idole uit Frankrijk, maar ook Fool's Goal en Plesac uit de Verenigde Staten zullen present zijn en daarnaast nog Lyell Creek uit Nieuw Zeeland en nog een paar andere grote jongens. Trouwens, nu de Trot Mondial deel uitmaakt van de World Cup Trot zijn de financiële belangen niet voor de poes: als ik deze race win, heb ik alle vijf onderdelen op mijn naam gebracht en krijg ik nog eens 1.000.000 Euro bonus op mijn spaarbankboekje! We gaan ervoor......

(einde citaat Fabrega)


Een week later.............

EEN DRAMA IN DE WORLD CUP TROT!!

Eerloos afscheid voor Varenne
Door Douwe Frerichs

Wat een groots en feestelijk afscheid had moeten worden, eindigde zaterdagavond in een trieste en onverdiende aftocht door de zijdeur. Varenne nam zaterdag in Montreal afscheid van het koerswezen in de Trot Mondial. Het betrof het vierde onderdeel van de World Cup Trot, waarvan Varenne op weergaloze wijze alle onderdelen had gewonnen. En waar Varenne komt, daar zwijgen de tegenstanders. De zeldzame keren dat hij niet won (de laatste twee jaar is dat eenmaal gebeurd, tegen Jackhammer in Milaan) kunnen worden afgedaan als een incidentje. Varenne kan in zijn huidige vorm niet verliezen en zeker bij het afscheid mocht het niet misgaan. Maar het ging wel mis.

Decor van het afscheid was Woodbine Raceway, het fraaie hippodroom waar een avond vol topdraverijen op het programma stond. Voor Varenne lag de enveloppe met de bonus van 1 miljoen euro al gereed, een voor de drafsport ongekend bedrag. Varenne, winnaar van 59 grote koersen uit een totaal van 69 starts, mocht en kon zijn laatste race niet verliezen. Niet eens vanwege het financiele belang, maar omdat de kampioen nu eenmaal als winnaar afscheid moest nemen. Er was speciaal voor dit moment gekozen. Il Capitano verkeerde immers nog altijd in een bloedvorm.

Buiten de baan
Op het Hippodrome van Woodbine ging echter alles verkeerd. Bij de start was het de Canadese deelnemer McCooeye die verijdelde dat Varenne de kop nam. Pikeur Giampaolo Minnucci tilde er niet te zwaar aan. Hij gaf nu pas voor de tribune gas en slaagde er na een halve ronde in om de geliefde koppositie te veroveren. De vele Italianen op de baan begonnen al met het ontkurken van de champagne. Varenne regeerde als een vorst en bereikte als koploper de laatste rechte lijn. Daar zou de Waikiki Beach-zoon weglopen van zijn vermoeide tegenstanders, maar tot ontgoocheling van de vele fans werd de beste ooit zomaar gepasseerd door de Franse merrie Fan Idole met Richard William Denechere. De 9-jarige merrie finishte zoals alleen zij het kan. Het blijft onvoorstelbaar hoe hard deze Franse dame is.
Giampaolo Minnucci keek bij het passeren van de lijn als een boer die kiespijn had. De tranen stonden hem in de ogen en aanvankelijk weigerde de Italiaan om commentaar te geven en zijn Franse collega te feliciteren. Dat gebeurde uiteindelijk wel.
Het Canadese draverij-comité maakte het daarna allemaal nog veel erger en diskwalificeerde de Italiaan als tweede aankomende omdat hij zich in de laatste bocht met een sulkywiel buiten de baan had begeven. Vier paaltjes waren met het linkerwiel gepasseerd. Je vraagt je af of de juryleden een dergelijke beslissing ook hadden genomen wanneer Varenne de race zou hebben gewonnen.
Varenne kreeg dus geen winnende zegetocht en liep de bonus mis. Hij neemt afscheid van de baan met een winsom van 5,5 miljoen Euro. Wereldrecordhouder is hij ook al niet meer omdat zijn Zweedse concurrent Victory Tilly vorige maand in New York het absolute record met 0,1 sec. bijstelde naar 1.08,9. Zijn eigenaren hadden het zich zo anders voorgesteld. Maar desalniettemin gaat Varenne de boeken in als de beste ooit. De fokkers staan met hun merries in de rij voor een dekking, die circa 40.000 Euro gaat kosten. Meer dan 100 merries zullen jaarlijks door Varenne bediend worden. Ja, het echte grote geld gaat de zevenjarige hengst de komende jaren verdienen.

(einde citaat, eind september 2002)

Boven: Varenne krijgt van zijn verzorgster Lina een voetenbad in zee.

Boven: Varenne met zijn verzorgster Lina.

terug naar overzicht Fokkersogen